- Październik to czas zbioru większości warzyw przeznaczonych do przechowywania. Najkorzystniej jest przeprowadzać zbiór podczas dłużej trwającej, bezdeszczowej, najlepiej słonecznej pogody. Jest to szczególnie ważne w przypadku kapusty głowiastej i pekińskiej. Warzywa te zbierane po kilkudniowych deszczach, które nastąpiły po długo występującej suszy, zawierają za dużo azotanów. Na podstawie wyników moich badań oceniam, że kapusta pekińska zbierana w takim okresie zawierała ich o 30% więcej niż zbierana przed deszczami.
- Szara pleśń — występująca między innymi na warzywach kapustnych — w przechowalni przyspiesza przejrzewanie główek i powoduje duże straty. Aby zapobiec jej wystąpieniu podczas przechowywania, rośliny kapusty głowiastej przed zbiorem należy 3-krotnie opryskiwać preparatami Mythos 300 SC lub Rovral FLO 255 SC. Pierwszy zabieg najlepiej wykonać około 20 dni przed przewidywanym terminem zbioru, ostatni — najpóźniej 3 dni przed zbiorem.
- Wszystkie korzenie porażonych przez kiłę kapusty roślin należy (o ile to możliwe) usunąć z pola. Kwaśne gleby trzeba wapnować na podstawie analizy gleby wapnem tlenkowym, magnezowo-tlenkowym lub pokarbidowym. W glebie, na której wystąpiła kiła kapusty, nie można uprawiać warzyw z rodziny krzyżowych przez co najmniej 4, 5 lat. W tym czasie najkorzystniej jest sadzić na tym stanowisku leczniczo oddziałujące na glebę pomidory, ogórki, pory, rośliny motylkowate, owies. Szczególną uwagę trzeba wtedy zwrócić na zwalczanie chwastów z rodziny krzyżowych, które również są żywicielami sprawcy kiły — grzyba Plasmodiophora brassicae.
- Jeżeli przy wykopywaniu warzyw korzeniowych dostrzeże się narośla świadczące o żerowaniu guzaka północnego, pole trzeba wyłączyć z uprawy tych warzyw, a także grochu, ogórków, pomidorów, ziemniaków. Najlepiej uprawiać na nim rośliny kapustne lub zboża (w czystym siewie) i dokładnie zwalczać chwasty.
- Brunatne, skorkowaciałe spękania skórki na warzywach korzeniowych, rzodkiewce czy ziemniakach, świadczące o występowaniu parcha zwykłego (bakteriozy) zmuszają do wykluczenia z uprawy na tym polu przez dwa lata roślin żywicielskich (ziemniaków, szpinaku, rzodkiewki, rzepy, warzyw korzeniowych i kapustnych). W płodozmianie można uprawiać ogórki, cebulę, kukurydzę, zboża, trawy, rośliny motylkowate.
- Kończy się sezon uprawy papryki i myślę, że jest to ostatni moment, aby przyjrzeć się roślinom. Pozwoli to uniknąć w przyszłym roku błędów popełnionych w tym. Najwięcej kłopotów w bieżącym sezonie przysporzyła pogoda — wysoka temperatura spowodowała występowanie pod osłonami chorób bakteryjnych. Po raz pierwszy w większym nasileniu notowano w Polsce brunatną plamistość liści (fot.). We wszystkich tunelach, w których wystąpiła ta choroba, należy po zakończeniu uprawy wykonać fumigację, spalając przez 12–24 godzin siarkę. Temperatura w tunelach podczas zabiegu powinna wynosić 15–30°C. Następnie konstrukcję tunelu należy zmyć wodą od wewnątrz. Dwutlenek siarki zabija grzyby, bakterie oraz szkodniki występujące na nadziemnych częściach roślin, nie niszczy natomiast wirusów.
- Tam, gdzie w tunelach wystąpiły choroby odglebowe należy jesienią odkazić glebę Basamidem 97 GR lub Nemazinem 97 XX (zgodnie z instrukcją na opakowaniu). Zwalczają one chorobotwórcze grzyby, szkodniki glebowe, kiełkujące nasiona chwastów oraz niektóre bakterie. Należy pamiętać, że za pomocą fungicydów nie da się zwalczyć chorób odglebowych w okresie wegetacji. Występowaniu na papryce werticiliozy, najczęstszej z nich, sprzyjają gleby lekkie o złej strukturze, niedostateczne odżywienie roślin wapniem i nadmierna zawartość azotu w liściach. Nawiezienie gleby wapniem i około 1 t/100 m2 obornika bydlęcego zmniejsza porażenie tą chorobą.
|
