• 12-636-18-51
  • wydawnictwo@plantpress.pl
ogrodinfo.pl
sad24.pl
warzywa.pl
Numer 03/2006

VADEMECUM UPRAWY PAPRYKI

18 stycznia w miejscowości Kłudno koło Przysuchy firma Victus J. T. SA, wspólnie z radomskim oddziałem Mazowieckiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Warszawie, zorganizowała spotkanie poświęcone uprawie warzyw pod osłonami.

Ofertę odmian przedsiębiorstwa Victus J. T. SA przedstawił Jan Gajewski. Z odmian włoskiej firmy Isi Sementi wymieniał m.in. nową paprykę o czerwonym zabarwieniu skórki — Florinis F1. Charakteryzuje się ona silnym wzrostem, tworzy owoce typu blok (9 x 11 cm). Elfo F1 jest wczesną odmianą o owocach lekko wydłużonych, pośrednich pomiędzy typem "Lamuyo" a blok (9 x 14 cm). W fazie dojrzałości zbiorczej wybarwiają się one na intensywnie żółty kolor, grubość ich miąższu wynosi 9–10 mm. Odmiana ta jest odporna na wirusa mozaiki pomidora. Na żółto wybarwiają się również nieco krótsze owoce odmiany Veria F1 (9 x 11 cm).

Temperatura zalecana na kolejnych etapach uprawy papryki

W ofercie firmy znajdują się także pomidory z hodowli izraelskiej firmy Nirit Seeds Ltd. Wszystkie poniżej wymienione odmiany wykazują tolerancję wobec nicieni (przy temperaturze podłoża nie wyższej niż 28°C). Nemo–Netta F1 jest odmianą silnie rosnącą, średnio wczesną. Bardzo dobrze wiąże po 5 lub 6 owoców w gronie, o średniej masie 180–220 g, są one twarde i długo się przechowują (ze względu na obecność genu LSL — Long Shelf Life). W doświadczeniach z tą odmianą przy sadzeniu 2,5 szt./m2 uzyskiwano plon 30 kg/m2. Nemo–Tamy F1 tworzy nieco mniejsze owoce (150–200 g). Rośliny tej odmiany, o silnym wzroście, dobrze owocują nawet w chłodniejszych latach. Korzystną cechę owoców następnej odmiany Nemo–Nadin F1 stanowi brak zielonej piętki w fazie wybarwiania się. Są one dosyć twarde (gen LSL), o średniej masie 180–220 g.

Podstawowe zasady związane z uprawą papryki przedstawił Yaacov Bar-Am — specjalista z Izraela. Bardzo ważne jest utrzymanie optymalnej dla roślin temperatury w czasie produkcji rozsady i wzrostu roślin, z zachowaniem różnicy pomiędzy dniem a nocą (tabela). Prelegent zwrócił uwagę na kilka elementarnych, ale często zaniedbywanych zasad produkcji rozsady i uprawy papryki:

  • Trzeba zwracać uwagę na utrzymanie optymalnych warunków w czasie kiełkowania nasion, bo im dłużej trwa ten proces, tym dłużej nasiona są narażone na działanie patogenów i przez to słabsze są wschody.
  • Rozsada nie powinna być przerośnięta — pojawienie się kwiatów powoduje zahamowanie wzrostu systemu korzeniowego i słabe przyjmowanie się roślin.
  • Zbyt duże zagęszczenie roślin będzie powodować powstawanie zbyt drobnych owoców i sprzyjać porażeniu przez choroby grzybowe. W dobrych warunkach powinno się sadzić 3 lub 4 rośliny/m2.
  • Przez pierwsze kilka dni po sadzeniu gleba wokół korzeni powinna być stale wilgotna.
  • Niesystematyczne nawadnianie roślin (wahania wilgotności podłoża) będzie powodować choroby fizjologiczne — m.in. suchą zgniliznę wierzchołkową owoców.
  • Od chwili pojawienia się owoców należy nawozić rośliny większymi dawkami potasu.

Zagadnienia związane z nawożeniem papryki omówił dr Tomasz Kleiber (fot.).
Przed przygotowaniem programu nawożenia dla roślin konieczne jest w pierwszej kolejności wykonanie analizy chemicznej podłoża. Próbki gleby powinny być pobrane z 10–15 miejsc, a następnie połączone w próbę mieszaną. Najlepiej z każdego obiektu pobrać oddzielną próbę. Przygotowanie stanowiska należy rozpocząć od regulowania odczynu gleby — dla papryki pH powinno wynosić 6,0–6,5, wszystkie składniki są wówczas dobrze pobierane przez system korzeniowy. Po upływie 7–10 dni można rozpocząć nawożenie.


O nawożeniu w uprawie papryki mówił dr Tomasz Kleiber

Jeśli rośliny są nawożone w formie fertygacji, wskazana jest analiza wody i opracowanie na tej podstawie prawidłowego składu pożywki. Nawozy do fertygacji powinny się bardzo dobrze rozpuszczać w wodzie i być pozbawione niepożądanych substancji (chlorków, siarczanów), które mogłyby powodować wzrost zasolenia podłoża.

Program nawożenia papryki nawozami z serii Symfo-vita przedstawiła Elżbieta Kraszewska z firmy Pro-Lab. Stwierdziła, że po posadzeniu roślin korzystne jest stosowanie Symfo-vity F (w stężeniu 0,2%) ze zwiększoną zawartością fosforu, dla przyśpieszenia przyjmowania się roślin. Kiedy zaczynają dojrzewać owoce, można podać Symfo-vitę C lub C bis (0,2%), które zawierają większą ilość potasu, potrzebnego dla lepszego wybarwiania się owoców. Jako uzupełnienie nawożenia dobrze jest raz w tygodniu podawać roślinom Symfonię złotą (0,03%), która zawiera pełny zestaw mikroelementów i magnez.