Numer 05/2001
| Nornik polny | ||||
| W roku 2000 obserwowano w całym kraju mniej niż w poprzednim czynnych nor tego szkodnika. Największe ich zagęszczenie w całym sezonie wegetacyjnym stwierdzono w województwach małopolskim (383 na hektarze wiosną, 314 — latem, 287 — jesienią) i podkarpackim (odpowiednio — 348, 216, 266). Wiosną 2000 r. zwiększyła się liczba czynnych nor, natomiast latem i jesienią — zmniejszyła w porównaniu z takimi samymi terminami w 1999 r. Zmniejszenie liczby czynnych nor było w większości przypadków spowodowane początkowo zatopieniem znacznych obszarów pól uprawnych przez wylewające rzeki, a następnie długotrwałą suszą i bardzo wysoką temperaturą, co zredukowało ilość pokarmu i pogorszyło jego jakość. W lipcu znacznie obniżyła się temperatura i równocześnie wystąpiły obfite i częste opady. Czynniki te spowodowały spadek populacji nornika polnego. Warzywa zostały uszkodzone w następujących województwach: małopolskim, lubelskim, wielkopolskim (po 5%), łódzkim (6%), warmińsko-mazurskim, zachodniopomorskim, kujawsko-pomorskim, lubuskim (po 5–7%), podkarpackim (8%), mazowieckim (5–15%), świętokrzyskim (7–13%) i wielkopolskim (7–20%).Uszkodzenia w sadach zaobserwowano w województwach: zachodniopomorskim, lubelskim, małopolskim, dolnośląskim (po 5–6,6%), kujawsko-pomorskim, wielkopolskim (po 6–10%), świętokrzyskim, lubelskim (po 10%), mazowieckim (6–12%) i śląskim (5–30%). Liczebność i szkodliwość nornika polnego w różnych uprawach będzie w bieżącym roku na ogół mała lub średnia. W niektórych rejonach kraju może nastąpić zwiększenie się jego liczebności — nie było zimą silnych mrozów ani gwałtownych roztopów wiosną.
| ||||
|
| ||||
| Ślimaki | ||||
| W całym kraju na warzywach notowano w 2000 roku średnio 3,4% uszkodzeń (spadek o 5,6% w porównaniu z rokiem 1999). Większą liczebność szkodników obserwowano w województwach: śląskim, na którego terenie średnio uszkodzone było 11% roślin (Bielsko-Biała — 18%, Katowice — 10%), dolnośląskim — 8,8% (Wrocław — 15%), zachodniopomorskim — 5% (Koszalin — 8%) i podkarpackim — 4,8% (Krosno — 7%). Informacje o większych uszkodzeniach w sadach nadesłano z województw: zachodniopomorskiego (Koszalin — 7%), śląskiego (Bielsko-Biała — 3%) i lubuskiego (Zielona Góra — 3%). Wobec nielicznych informacji dotyczących szkodliwości ślimaków na poszczególnych roślinach uprawnych, trudno prognozować ich liczebność i szkodliwość w 2001 r. Można jedynie zalecać obserwacje przebiegu pogody w bieżącym roku. Ślimaki intensywnie rozmnażają się w latach wilgotnych i chłodnych. Duże znaczenie mają również warunki siedliskowe. Rozwojowi sprzyja uprawa po sobie roślin (na przykład koniczyny, lucerny, kupkówki pospolitej) dających zwartą masę liściową, która utrzymuje dużą wilgotność gleby.
Mapki ilustrują średni stopień uszkodzeń na terenie inspektoratów terenowych. W kółkach — średnie dla województw. | ||||
