Numer 10/2001
We wrześniowym numerze HO opublikowaliśmy pierwszą część niniejszego artykułu zawierającą opis cech, które są pożądane u roślin uprawianych pod nieogrzewanymi osłonami, oraz charakterystyki odmian papryki przebarwiających się na czerwono (red.).
| Odmiany przebarwiające się na żółto | |||
'Podstolina', 'Telimena' — polskiej hodowli, najwcześniejsze z grupy odmian jasnożółtych (fot. 1). Mają średnią siłę wzrostu, dość zwarty pokrój i obficie plonują. Owoce o zielonej barwie przed przebarwieniem, duże (140–160 g), o grubej ściance (6–7 mm), wyrównane.
'Fiesta' F1, 'Niebla' F1 — rośliny o otwartym pokroju, krępe. W różnych warunkach uprawowych dobrze wiążą duże, ładne owoce, w kształcie prostopadłościanu z wyraźnie zaznaczonymi komorami. Mają duży udział plonu handlowego w zbiorach. 'Labrador' F1-831, 'Oberon' F1 — nieco późniejsze niż 'Fiesta' F1, polecane przede wszystkim do uprawy w niskich tunelach, ponieważ rosną rozłożyście i niewysoko, co umożliwia dobre przewietrzanie wnętrza roślin. Owoce dorodne, grubościenne (8–9 mm), nieco dłuższe niż u 'Fiesty' F1, odporne na ordzawienia. 'Cancun' F1, 'Indalo' F1, 'Orosco' F1 — odmiany o pokroju otwartym i dość silnym wzroście. Są bardzo plenne, o dużych (ponad 200 g), grubościennych owocach, które bardzo szybko się przebarwiają. 'Tarog' F1 — średnio wczesna, polecana na ciepłe, przepuszczalne gleby, na których daje owoce duże, o intensywnej żółtej barwie i masie 160–180 g. 'Laroles' F1, 'Portos' F1 — o średniej sile wzrostu i zwartym pokroju. Średnio wczesne odmiany o dużych (około 200 g), grubościennych (do 10 mm), szybko dorastających do wielkości handlowej owocach, wybarwiających się powoli — dlatego sprzedaje się je "na zielono". | |||
|
| |||
| Odmiany przebarwiające się na pomarańczowo | |||
'Fellini' F1 — bardzo wczesna, o otwartym pokroju, niska i słabo ulistniona. Owoce w kształcie sześcianu (160–170 g), bardzo szybko się przebarwiające. 'Nairobi', 'Orange Wonder' F1 — rośliny o pokroju zwartym, dość silnie rosnące, mogą być jednak uprawiane pod niskimi tunelami, jeżeli przeprowadza się tylko ich cięcie wstępne (czyszczenie 3, 4 pierwszych węzłów). Odmiany te są średnio wczesne, plenne, wymagają dokarmiania. Wytwarzają duże owoce w kształcie krótkiego, szerokiego prostopadłościanu, z lekko zaznaczonymi komorami i grubą ścianą (około 9 mm). Bardzo szybko "spływowo" przebarwiają się na ciemnopomarańczowy kolor. 'Eagle' F1 — rośliny o krzaczastym pokroju sprzyjającym uprawie w niskich tunelach. Owoce prostopadłościenne, o masie do 200 g, przez dłuższy czas zachowują dobry turgor (jego utrata po przebarwieniu się jest charakterystyczna dla większości odmian pomarańczowych), zarówno pozostające na roślinie, jak i zebrane, mało podatne na ordzawienia (fot. 2).
'Valencia' F1 — kreacja o największych (ponad 200 g) owocach wśród odmian pomarańczowych. Bardzo szybko dorasta i przebarwia się równomiernie w sposób "spływowy". Dość szybko jednak traci turgor po osiągnięciu dojrzałości fizjologicznej. Zwiększenie zawartości potasu w roślinie w okresie dojrzewania owoców, oszczędne nawożenie azotem oraz utrzymanie prawidłowej temperatury znacznie ogranicza utratę wody i sprzyja wydłużeniu okresu zbiorów. | |||
|
| |||
| Odmiany o owocach ''białych'' zbieranych przed przebarwieniem | |||
| 'Blondy' F1, 'Bianca' F1, 'Everest' — rośliny o otwartym pokroju, silnie rosnące. Bardzo plenne, wczesne odmiany, z owocami o grubych ściankach (ponad 7 mm). Odznaczają się dużą odpornością na niską temperaturę jesienią, nie tracą przy tym wigoru. Do równomiernego, obfitego owocowania wymagają stałego, intensywnego dokarmiania. W przeciwnym razie jakość owoców pogarsza się w miarę upływu czasu, mimo dużej zdolności utrzymywania zawiązków. Odmiany te wyjątkowo nadają się do krótkoterminowej, zagęszczonej uprawy w systemie 1- lub 2-pędowym. Dla poprawy konsystencji miąższu i skórki zalecane jest zwiększone nawożenie potasowe w początkowym okresie wzrostu — około 450 mg K/dm3 podłoża. | |||
|
| |||
| Inne typy i barwy owoców | |||
'Arlequin' F1, 'Toscana' F1 — mają zwarty pokrój i miękkie pędy. Wysokość roślin zależy od sposobu ich prowadzenia. Są wczesne i plenne. Owoce o unikatowym kształcie — długie (20 cm) i wąskie (o średnicy 5 cm), ale o grubej ściance (6 mm). 'Arlequin' F1 (fot. 3) ma barwę owocu od seledynowej do jaskrawoczerwonej, 'Toscana' F1 — początkowo zieloną, później ciemnoczerwoną. Owoce obu odmian są bardzo słodkie, smaczne. Ze względu na dużą zawartość cukru i mały udział części niejadalnych stanowią dobry surowiec dla przetwórstwa.&
#8216;Cardinal' F1, 'Leila' F1, 'Purple Flame' F1 — odmiany o małej sile wzrostu, zwartym pokroju, dużych owocach (140 g) przebarwiających się z koloru fioletowego (w tej fazie powinny trafiać do sprzedaży) na czerwony. Miąższ pod skórką jest zielony. Nadają się do spożycia tylko na surowo, gdyż pod wpływem kwasu i wysokiej temperatury tracą charakterystyczny, fioletowy kolor. 'Mavras' F1 — rośliny podobne do trzech poprzednich odmian, o owocach barwy granatowej. 'Choco' F1 — rośliny są niskie, o otwartym pokroju. Owoce bardzo smaczne, o masie 160–180 g i ściance do 9 mm, skórce i miąższu koloru czekoladowego (fot. 4).
Dr inż. Agnieszka Stępowska jest pracownikiem Instytutu Warzywnictwa w Skierniewicach | |||
